-
1 rozbi|ć
pf — rozbi|jać impf (rozbiję — rozbijam) Ⅰ vt 1. (potłuc) (celowo) to smash; (przypadkowo) to break- rozbić szybę kamieniem to smash/break a window-pane with a stone- rozbijać bryły węgla kilofem to break lumps of coal with a pick-axe- rozbić jajko to break an egg- rozbić talerz o ścianę to smash a plate against the wall- po wypiciu szampana rozbili kieliszki o podłogę after drinking champagne they smashed their glasses on the floor2. (roztłuc) to pound, to tenderise [mięso]- rozbić tłuczkiem mięso na kotlety to tenderise meat chops with a meat mallet3. (zniszczyć) to crash, to smash [samochód, samolot]; to wreck [dom, bunkier]- rozbił nowiutki samochód o drzewo he smashed up a brand new car against a tree- bomba rozbiła ich dom a bomb wrecked their house- pilot rozbił samolot przy lądowaniu the pilot wrecked the plane on landing4. (zranić) to hurt, to injure- upadła i rozbiła sobie kolano/łokieć she fell and hurt her knee/elbow- rozbił koledze nos he smashed his colleague’s nose- po wypadku miałam rozbitą głowę after the accident my head was injured- przez kilka dni chodził z rozbitym czołem for a few days he had a gashed a. injured forehead5. (wyróżnić części) to divide- rozbić klasę na grupy to divide the class into groups- rozbić reformę na etapy to divide the implementation of the reform into stages- rozbicie dzielnicowe Polski Hist. the period of regional disintegration in Poland (XII-XIV century)6. (rozgromić) to beat, to defeat [nieprzyjaciela, wojsko]; to break up [gang, grupę przestępców] 7. przen. to wreck [nadzieje, plany]- rozbić małżeństwo/rodzinę to break up a marriage/family- dzieci z rozbitych rodzin a. domów children from broken families a. homes8. pot. (włamać się) to break into- rozbić sklep/kiosk to break into a shop/kiosk9. (rozstawić) to put up, to pitch [namiot]- rozbiliśmy obóz nad samą rzeką we pitched camp right on the river bank10. (rozciągnąć) rozbić buty to stretch shoes- dać buty do rozbicia to have one’s shoes stretched- rozbijanie obuwia (w ogłoszeniu) shoe stretchingⅡ rozbić się — rozbijać się 1. (rozdzielić się) [towarzystwo] to split 2. (rozłożyć obóz) to pitch camp- latem wędrowny cyrk rozbijał się na błoniach in summer a circus would pitch their tent on the village green3. pot. (nie powieść się) to founder- plan budowy basenu rozbił się o brak pieniędzy the project of building a swimming pool foundered from a. for lack of fundsⅢ rozbić się 1. (rozpaść się) [filiżanka, wazon] to break- talerz spadł na posadzkę i rozbił się the plate fell to the floor and broke2. (zostać zniszczonym) [samochód, samolot, statek] to crash- okręt rozbił się o skały the ship crashed on the rocks- samochód/autobus rozbił się o drzewo the car/coach crashed into a tree- samolot rozbił się o zbocze góry the plane crashed into the mountain3. (ulec wypadkowi) [osoba] to crash- rozbił się (jadąc) motocyklem he had a crash while riding his motorbike4. (rozprysnąć się) [fala] to break Ⅳ rozbijać się 1. (urządzać awantury) rozbijał się po pijanemu when drunk, he would ask for trouble 2. pot. rozbijać się sportowym wozem po mieście to cruise around the town in a sports car- rozbijać się taksówkami to drive around ostentatiously in taxisThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbi|ć
См. также в других словарях:
rozbijać — ndk I, rozbijaćam, rozbijaćasz, rozbijaćają, rozbijaćaj, rozbijaćał, rozbijaćany forma ndk czas. rozbić (p.) rozbijać się 1. forma ndk czas. rozbić się (p.) 2. «urządzać awantury» Rozbijał się po pijanemu. 3. «jeździć za dużo, bez potrzeby;… … Słownik języka polskiego
